Tata Steel heeft zo’n anderhalf jaar geleden aangekondigd dat ze vanaf 2030 willen overstappen naar de productie van groen staal met behulp van waterstof. Doel van deze transitie is om de uitstoot van CO2 met miljoenen tonnen te verlagen. Sinds deze aankondiging is ‘het landschap’ waarin deze transitie moet plaatsvinden behoorlijk gewijzigd. Om straks 7 miljoen ton staal op een groene wijze te produceren, is een investering van vele miljarden euro’s nodig. Om deze investering op een verantwoorde wijze te doen, moeten er nog belangrijke vragen worden beantwoord. Belangrijkste vraag is daarbij wat de prijs van een ton groen geproduceerd staal wordt. Er is nog geen markt voor groen staal en is er dus geen basis voor het doorrekenen van het businessmodel.

Maatschappelijke en politieke uitdagingen

Op dit moment wordt er door een drietal ingenieursbureaus gewerkt aan de nieuwe installaties maar voor diverse partijen gaan de ontwikkelingen niet snel genoeg. De omwonenden van Tata Steel klagen al jaren over de ongezonde woonomstandigheden die door de fabriek zijn ontstaan. Om hier op korte termijn iets aan te doen, wil Tata Steel een 18 meter hoog windscherm plaatsen. Dit gaat echter veel trager dan verwacht. Daarnaast moeten er ook nog vragen worden beantwoord met betrekking tot de financiering van de nieuwe fabriek. Tata Steel zal meer dan de helft van de kosten voor zijn rekening nemen, de rest zal gefinancierd moeten worden door de overheid. Dat lijkt echter ook geen gelopen koers sinds de hoogste ambtenaar op het ministerie van Economische Zaken en Klimaat heeft aangegeven dat energie slurpende industrieën niet hoeven te rekenen op steun bij de transitie naar een duurzame en milieuvriendelijke productie.