Volgende stap in het circulair maken van de metaalindustrie; afvalslakken worden omgezet in waardevolle metalen
In Duitsland staat sinds kort een fabriek die laat zien dat afval niet altijd afval hoeft te blijven. Uit de as van verbrand huisvuil haalt men nu koper, aluminium en zelfs roestvrij staal terug.
Bij afvalverbranding blijft bodemas achter: een grijs, korrelig mengsel dat jarenlang vooral als vulmateriaal voor wegen werd gebruikt. Maar in die slak zitten verrassend veel metalen verborgen. In Magdeburg draait nu een installatie die op grote schaal laat zien hoe je die metalen er weer uit kunt halen.
De fabriek kan jaarlijks zo’n 1,5 miljoen ton slak verwerken. Daaruit worden waardevolle materialen gewonnen zoals aluminium, koper, messing en zink. Het bijzondere is dat de scheiding niet meer grofweg gebeurt, maar met precisietechnieken die bijna wetenschappelijk aandoen.
Eerst worden met Eddy Current-systemen de non-ferrometalen gescheiden. Daarna volgt een röntgentransmissie (XRT): een technologie die kijkt naar de dichtheid van deeltjes. Zo kan licht aluminium worden onderscheiden van zwaar koper of messing. Vervolgens zorgt een röntgenfluorescentie-installatie (XRF) ervoor dat de metalen nog verder worden uitgesplitst tot vrijwel zuivere stromen. Zelfs stukjes van slechts 5 millimeter groot kunnen zo herkend en teruggewonnen worden.
Volgens directeur André Hartl van Mitteldeutsche Schlackenunion was het geen eenvoudige klus. Elke partij slak is immers anders samengesteld. “Dankzij jarenlang testen en het nauwkeurig afstemmen van de technologie op ons materiaal, konden we deze fabriek precies zo laten werken als nodig is,” legt hij uit.
Het resultaat is een installatie die duidelijk maakt dat wat we nu nog als afval beschouwen, in feite een grondstoffenbron is. Voor de metaalindustrie betekent dit een waardevolle toevoeging: een nieuwe manier om materialen terug te winnen zonder dat er nieuwe ertsen uit de aarde gehaald hoeven te worden.
Bron: www.alcircle.com