Toeleveranciers dubbel gepakt

Het gevolg van de kredietcrisis trekt ook binnen de metaalsector diepe sporen. Dat met name toeleveranciers het zwaar te verduren hebben valt af te leiden uit een recente brandbrief van de Nevat: ‘Toeleveranciers twee maal gepakt!’

Naast dalende omzetvolumes proberen inkopers ook nog eens prijsverlagingen af te dwingen. Het blijkt een voorspelbaar marktmechanisme en hoe dieper in de keten hoe groter de problemen. Zijn er geen creatievere oplossingen om de crisis te bezweren?

Een rondvraag onder toeleveranciers maakt duidelijk dat de zorgen van de Nevat niet uit de lucht zijn gegrepen. “Strategische inkoop, met een visie voor de lange termijn, heeft plaats gemaakt voor ad-hocinkopen met kortetermijngewin als uitgangspunt”, stelt Peter Adema vast. Via Chezz Partners is hij als participant betrokken bij een aantal toeleveranciers.

Waarde
“Het hangt af van de strategische waarde die je hebt voor de klant”, aldus directeur Foppe Atema van Goma in Hengelo (Gld). “Hoe gemakkelijker je vervangbaar bent, hoe groter je problemen.”

Geen enkel marktsegment lijkt bovendien immuun voor de prijserosie. Ook de medische sector niet, blijkt uit de reactie van een systeemleverancier die liever niet met naam en toenaam wordt genoemd. ‘Om de relatie met afnemers niet verder onder druk te zetten.’

Prijsdalingen
“Inkopers schermen met aanbiedingen van concurrenten, waarvan wij ons afvragen hoe ze het daar voor kunnen doen”, constateert directeur Edward Voncken van KMWE Precisie in Eindhoven.

Prof. dr. Finn Wynstra, hoogleraar  ‘purchasing & supply management’ aan de RSM Erasmus Universiteit, de problematiek: “Er zijn inderdaad inkopers die van hun management de opdracht krijgen om prijsdalingen af te dwingen bij hun toeleveranciers op bestaande contracten. De omstandigheden blijken elke wet te breken en het is wat dat betreft een herhaling van zeven, acht jaar geleden.”

Kettingreactie
Het mechanisme achter de prijsdruk is dus even eenvoudig als voorspelbaar, maar is het ook heilzaam? Voncken denkt van niet en verwacht ‘een kettingreactie die de hele keten aantast’. Hij gaat ervan uit dat de getroffen toeleveranciers op hun beurt zullen proberen compensatie te vinden voor het verlies aan winstmarge dieper in de keten. Wynstra spreekt in dat verband van een ‘opzwieping in de keten’. Hoe verder de afstand tot de consument, hoe groter de effecten.
Bron:Metaalmagazine