Het Staaljournaal van april maakt melding van een staalmarkt die momenteel wordt gekenmerkt door een matige vraag en een felle jacht van fabrieken op orders, wat leidt tot druk op de staalprijzen. Deze situatie wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder politieke spanningen, wereldwijde economische ontwikkelingen, rentewijzigingen, veranderingen in productiecapaciteiten, goedkope importen en schommelingen in grondstofprijzen.

Begin 2024 waren er forse prijsdalingen in belangrijke grondstoffen zoals ijzererts en steenkool, met dalingen tot wel 30%. Echter, sinds april is er een stabilisatie opgetreden en recentelijk is de prijs van ijzererts gestegen tot $111 per ton. Verwacht wordt dat deze prijzen in het derde kwartaal verder zullen stijgen naar $120 per ton, deels vanwege speculaties over een verbeterende Chinese economie. Banken zoals Goldman Sachs hebben hun economische vooruitzichten voor China geoptimaliseerd na beter dan verwachte resultaten in fabrieksactiviteiten en export, hoewel de vastgoedsector nog achterblijft.

Ondanks tekenen van herstel in China, blijft de World Steel Association pessimistisch over het wereldwijde staalverbruik voor 2024, met een verwachting van herstel pas in 2025. De vraag naar staal in China zal naar verwachting gelijk blijven aan die van 2023, met een verwachte daling in 2025. Binnen de EU was het staalverbruik in 2023 het laagste sinds het begin van deze eeuw, met slechts een minimale toename verwacht voor 2024.

De totale productiecapaciteit van staal is ruimschoots voldoende om aan de wereldwijde behoefte te voldoen, maar er worden nog steeds nieuwe fabrieken gebouwd. Dit zal de capaciteit met 120 miljoen ton verhogen tegen 2026, wat de balans tussen vraag en aanbod verder kan verstoren en de concurrentie kan vergroten. Ondertussen hebben Europese staalfabrieken opgeroepen tot voortzetting en verfijning van strenge EU-invoerheffingen.

De export vanuit Duitsland is in 2023 gedaald en de ontwikkelingen in 2024 vertonen geen verbetering. Dit heeft vanzelfsprekend effect op het staalverbruik. Daar staat tegenover dat ook de import van staal is gedaald. Als gevolg van de onrust in het Midden-Oosten en Oekraïne zijn energieprijzen gestegen, maar ook de transportkosten en de verzekeringspremies. Koppel dit aan de gedaalde leverbetrouwbaarheid als gevolg van de gevaarlijke situatie en het is duidelijk waarom ook de import is afgenomen.

De Europese Centrale Bank heeft via renteverhogingen de inflatie proberen te beheersen, en er zijn speculaties dat een aanstaande renteverlaging de investeringen en daarmee het staalverbruik zou kunnen stimuleren. Deze onzekerheden maken het moeilijk om een solide voorspelling te doen over de kortetermijnontwikkelingen van staalprijzen.