De Europese staalindustrie verkeert in een crisis. Hoge energiekosten, concurrentie van goedkope importen, en dalende vraag hebben geleid tot een markt die structureel uit balans is. Europese staalproducenten, zoals ThyssenKrupp, ArcelorMittal en Tata Steel, worden gedwongen saneringen door te voeren, terwijl private handelaren en servicecenters kampen met omzetdalingen en werktijdverkorting aanvragen. Eurofer, de belangenorganisatie voor de staalindustrie, heeft alarm geslagen en de EU opgeroepen tot een conferentie in 2025 om de uitdagingen het hoofd te bieden.

Een van de grootste problemen is de import van goedkoop staal, voornamelijk uit Azië. Zo wordt verwacht dat China in 2024 maar liefst 120 miljoen ton staal zal exporteren, een hoeveelheid die vergelijkbaar is met het jaarlijkse verbruik in Europa. Hoewel de sterkere dollar een deel van de concurrentiedruk heeft verminderd, blijven Europese fabrikanten worstelen met hogere productiekosten, voornamelijk door energieprijzen.

De situatie wordt verder bemoeilijkt door de dreiging van importheffingen vanuit de VS onder een mogelijk nieuwe president Trump. Deze maatregelen zouden de toch al dalende staalexport vanuit Europa naar Amerika verder schaden. Tegelijkertijd zorgen de discussies over milieumaatregelen, zoals de CBAM-regeling die in 2026 wordt ingevoerd, voor onzekerheid in de sector.

De vraag naar staal binnen de EU blijft zwak. De Europese productiecapaciteit is al jaren groter dan de vraag, wat leidt tot lage prijzen, tijdelijke productiestops en faillissementen. Zo heeft de Liberty Group, met vestigingen door heel Europa, grote financiële problemen, en zijn dochterondernemingen in onder andere Tsjechië en Polen al failliet verklaard.

Toch zijn er signalen dat staalprijzen op korte termijn licht kunnen stijgen. Dit is echter meer het gevolg van langere levertijden door productiestops rond de jaarwisseling dan van structurele verbeteringen. De toekomst blijft onzeker. Extra importheffingen kunnen leiden tot handelsoorlogen en hogere consumentenprijzen, terwijl verdere transitie naar groen staal de sector op lange termijn ingrijpend zal veranderen.

De Europese staalindustrie staat op een kruispunt, en de maatregelen die nu worden genomen, zullen bepalen of de sector kan overleven in een steeds competitievere wereldmarkt.