Het rommelt in de metaal. In de metalektro (140.000 werknemers) hadden de bonden al een eerste ultimatum gesteld rond de cao, en gisteravond zijn ook de onderhandelingen in de metaal en techniek (340.000 werknemers) vastgelopen. De vraag rijst waarom het niet lukt met de cao’s, ondanks dat bedrijven in delen van de sector naarstig zoeken naar personeel.
In de metalektro is al een ultimatum gesteld en in de metaal en techniek liepen de gesprekken gisteravond vast.
Vandaag loopt een ultimatum af van de bonden in de metalektro, nadat zij eind mei de onderhandelingen hadden afgebroken. Er dreigen acties.
Werkgeversvereniging FME-CWM zal vandaag per brief reageren op het ultimatum, zegt voorzitter Ineke Dezentjé Hamming-Bluemink. „Ik zie graag een uitnodiging tegemoet om verder te praten. Ook over het bod dat we tijdens het laatste gesprek hebben gedaan. Daar hebben de bonden nooit inhoudelijk op gereageerd. In plaats daarvan zijn ze weggelopen. Dat is onnodig, want het is een prima bod. Het is ook onverantwoord in deze economische tijden.”
Maar ’de messen moeten van tafel’, zegt Dezentjé. „Actievoeren is geen verstandige keuze. Ik ben altijd bereid te praten, ons bod staat. We moeten de handen ineenslaan en zien wat we doen aan werkbehoud, het tekort aan technici en hoe we zorgen dat we over vijf jaar nog laboratoria en fabrieken hebben in ons land.”
Volgens Dezentjé willen de bonden echter bedrijven en werknemers te veel in hetzelfde ’malletje van de vakbond’ persen. „Zij bepalen wat goed is voor de mensen, maar dat is niet meer van deze tijd. Je moet per bedrijf kunnen kijken welk maatwerk nodig is.”
Bron: Telegraaf