Metaal speelt een belangrijke rol in de vergroening van de economie. Voor de bouw van windmolens, elektrische voertuigen en zonnepanelen is veel metaal nodig. Maar om CO2-uitstoot in de hand te houden bij het productieproces is het goed om gebruik te maken van gerecyclede metalen. Toch is niet elke vorm van recycling even duurzaam. Dit blijkt uit een column van Casper Burgering, senior grondstoffen econoom bij het Economisch Bureau van ABN AMRO die er vandaag over schreef op de website van de bank.

Volgens Burgering zijn er grote verschillen in de CO2-uitstoot die nodig is voor het recyclen van verschillende metalen. In twee voorbeelden toont hij deze conclusie aan. Eerst over aluminium: “De productie van primair aluminium vergt heel erg veel energie. Van het totale energieverbruik van de vier ton geproduceerd primair basismetaal komt 52% voor rekening van de productie van aluminium. Bij de productie van secundair aluminium – dus met schroot als belangrijkste input – is de energiebesparing enorm.” Uit cijfers die Burgering publiceert blijkt dat de productie van secundair aluminium maar 5 tot 8 procent van de energie van de productie van primair aluminium kost.

Bij koper is echter een heel ander beeld te zien. Daar hangt het er maar vanaf of er een besparing kan worden gehaald. Burgering: “Voor het verwerken van het zogenoemde ‘no.1 scrap’ – (het schoonste koperschroot; red) is slechts 13% energie benodigd van de totale energieconsumptie via het primaire proces. Bij het sterkst vervuilde schroot kan het energieverbruik oplopen tot 149%. Dan levert recycling vanuit milieuoverwegingen geen winst meer op.”